Barokowe Oratorium Marianum znane również jako Oratorium Muzyczne zaplanowano jako jedną z reprezentacyjnych sal nowo budowanego Uniwersytetu Wrocławskiego. Według pierwotnego projektu, oratorium miało zajmować całą szerokość budynku, jednak po zawaleniu się zachodnich filarów w trakcie budowy (sierpień 1731) salę znacznie zwężono. Głównym projektantem wystroju artystycznego oratorium był Johannes Petner, a po jego śmierci Joseph Frisch. Malowidła wykonał Johann Christoph Handke. Dzięki znakomitej akustyce oratorium stało się jedną z głównych sal muzycznych Wrocławia.

W XIX wieku koncertowali w niej Johannes Brahms, Ferenc Liszt, Niccolo Paganini, Anton Rubinstein, Klara Schumann i Henryk Wieniawski. W 1902 roku Hans Poelzig stworzył secesyjny prospekt organowy dla Oratorium (zniszczony w 1945 roku). W czasie I wojny światowej oratorium było częścią lazaretu założonego w gmachu uniwersyteckim i dekoracje oraz malowidła uległy znacznym uszkodzeniom. Prace restauracyjne trwały do 1940 roku. W trakcie oblężenia Wrocławia w 1945 roku oratorium zostało poważnie uszkodzone, zniszczeniu uległ m.in. strop sali. Odbudowa powojenna nie przywróciła dawnego wystroju i dopiero renowacja z przełomu XX i XXI wieku doprowadziła do odświeżenia i odtworzenia większości sztukaterii oraz części malowideł, a także przywrócenia koncertowej funkcji auli. W oratorium znajdują się organy (pozytyw) Adama Honoratio Caspariniego z 1718 roku. W 2013 roku zaczęto odtwarzać malowidła sali. Zadanie to finansuje Niemiecko-Polskie Towarzystwo Uniwersytetu Wrocławskiego, a wykonuje Christoph Wetzel.

Uniwersytet Wrocławski znajduje się na północ od Rynku, nad Odrą, przy ul. Grodzkiej.

Zdjęcia wykonano w październiku 2017 roku.