Dwór w Żelazowej Woli został wzniesiony w drugiej połowie XVIII wieku prawdopodobnie przez rodzinę Skarbków. Tu 1 marca 1810 roku urodził się Fryderyk Chopin.

Jest to parterowa budowla z użytkowym poddaszem, wzniesiona na rzucie prostokąta nakryta dachem naczółkowym. Główne wejście zostało poprzedzone dwukolumnowym gankiem zwieńczonym trójkątnym szczytem. Wokół dworu rozciąga się park, przez który przepływa rzeka Utrata.

Dzisiejszy dworek to w rzeczywistości zaledwie lewa oficyna, front budowli strawił pożar w 1812 roku, natomiast prawa oficyna spłonęła w czasie I wojny światowej. W 1834 roku Skarbkowie utracili majątek, który od tego czasu wielokrotnie zmieniał właścicieli. Pod koniec XIX wieku zawiązał się komitet, który postawił sobie za cel wykupienie majątku od prywatnych właścicieli i utworzenie w nim muzeum kompozytora. Sztuka udała się w 1928 roku i od razu przystąpiono do prac adaptacyjnych budynku na cele muzealne wg. projektu prof. Mieczysława Kuzmy. W sześciu pokojach, które rozlokowane są po obu stronach sieni umieszczono przedmioty i meble z XIX wieku. Wnętrze obecnego muzeum oddaje co prawda charakter epoki, jednak do naszych czasów nie zachowało się XIX-wieczne wyposażenie domu Chopinów. Muzeum zostało otwarte dopiero po II wojnie światowej. Co roku w pierwszą niedzielę maja w Żelazowej Woli rozpoczyna się sezon letnich koncertów, który trwa do ostatniej niedzieli września. W 2007 roku dwór był remontowany.

Żelazowa Wola jest położona 3 km na wschód od Sochaczewa, przy drodze nr 580 do Warszawy. Dwór znajduje się w centrum miejscowości, po prawej stronie drogi.

Zdjęcia wykonano w marcu 2007 roku.