Klasycystyczny pałac Bogusławskiego został zbudowany w 1807 roku dla Wojciecha Bogusławskiego, który kupił w tym miejscu plac w roku 1791. Nieznane jest nazwisko architekta, przypuszcza się, iż mógł nim być Bonawentura Solari. Ówczesna budowla posiadała dwie parterowe oficyny od ulicy otaczające z dwóch stron dziedziniec. W jednej z oficyn znajdowały się mieszkania, a w drugiej wozownie i stajnie.

W 1825 roku posiadłość nabył architekt Karol Henryk Galle, który dokonał jej przebudowy. Od roku 1862 właścicielem założenia był ks. Julian Feliński, który wraz z bratem, arcybiskupem Zygmuntem, założył w pałacyku szkołę i sierociniec. Opiekę nad nim sprawowało Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Rodziny Marii. W roku 1863 na dziedzińcu postawiono rzeźbę Matki Boskiej, wykonaną przez Andrzeja Pruszyńskiego. Rzeźbiarz ten stworzył również płaskorzeźbę Chrystusa zamieszczoną w tympanonie.

W czasie powstania warszawskiego oddziały niemieckie dokonały dużych zniszczeń pałacyku. Został mocno naruszony pożarami, a siostry wywieziono do obozu koncentracyjnego w Ravensbruck. Po wojnie pałac zrekonstruowano pod kierunkiem Beaty Trylińskiej w stylu klasycystycznym, jednak ze zmianami. Oficyny przyłączono do korpusu głównego. Z przedwojennego stanu do dziś pozostał jedynie dwukolumnowy portyk w fasadzie i czterokolumnowy w elewacji ogrodowej. Wewnątrz zachował się salonik z kominkiem z monogramem króla Stanisława Augusta Poniatowskiego oraz pamiątki po arcybiskupie Felińskim. Obecnie znajduje się tu przedszkole nadal prowadzone przez siostry Franciszkanki.

Pałac Bogusławskiego jest położony w Warszawie, w dzielnicy Wola, przy ul. Żelaznej 97.

Zdjęcia wykonano w marcu 2017 roku.