Dawny Rynek Chełmski na kształt wydłużonego prostokąta, ciągnącego się wzdłuż ulicy Lubelskiej z zachodu w kierunku Wysokiej Górki. Plac otacza wianuszek w większości jednopiętrowych, murowanych kamieniczek. Obecnie Rynek nazwany jest Placem Łuczkowskiego, który swą nazwę otrzymał w okresie międzywojennym od chełmskiego społecznika dr Edwarda Łuczkowskiego.

Na placu w jego wschodniej części znajduje się zarys fundamentów dawnego ratusza, który powstał w XV wieku. Ratusz po raz pierwszy był wzmiankowany w 1619 roku. Jego wygląd znany jest z powstałego w 1756 roku miedziorytu T. Rakowieckiego. Zlokalizowany był on w centrum staromiejskiego rynku (w latach 80-tych XX wieku miał on trapezowaty kształt ze skwerem pośrodku). Otaczały go: kamienice, kościół parafialny (południowy zachód) i kompleks klasztorny dominikanów (północny wschód). W XVI wieku do wieży ratusza dobudowano dodatkowy budynek. W II połowie XVIII wieku w sąsiedztwie ratusza powstały kamienice starosty chełmskiego W. Węglińskiego. Ratusz został rozebrany w 1848 roku po pożarze. Następnie w tym miejscu powstał kompleks sklepików żydowskich nazywanych Okrąglakiem, który funkcjonował do II wojny światowej.

Na początku XXI wieku odsłonięto pozostałości ratusza, kamienicy starosty oraz zrekonstruowano studnię miejską, która funkcjonowała od czasów średniowiecznych do końca XVIII wieku. Podczas przebijania korytarzy łączących chełmskie podziemia natrafiono na szyb średniowiecznego zabytku. Na rynku znajduje się także Pomnik Poległych za Ojczyznę (powstały w 1930 roku, odbudowany w latach 80-tych XX wieku, w 2002 roku umieszczono na nim ponownie nazwiska ochotników poległych w wojnie polsko-bolszewickiej) oraz kiosk z gazetami z początku XX wieku.

Chełm jest położony 66 km na wschód od Lublina, przy drodze nr 12 do Dorohuska.

Zdjęcia wykonano w sierpniu 2017 roku.