Tirana została założona w 1614 roku z inicjatywy Sulejmana Paszy Bargjini’ego, który rozkazał w tym miejscu wybudować kilka budynków publicznych. Przez kilkadziesiąt lat Tirana rozwijała się dzięki handlowi, ale pomimo dużego zainteresowania kupców nigdy nie stała się ważnym miastem europejskim. Miasto stało się stolicą Albanii 8 lutego 1920 roku na mocy decyzji rządu tymczasowego, ustanowionego na kongresie w Lushnje. Liczyło wówczas tylko 17 000 mieszkańców.

Objęcie funkcji miasta stołecznego pozytywnie wpłynęło na rozwój ośrodka. Niestety zahamowała go znów II wojna światowa, a zwłaszcza zajęcie przez Włochy w 1939 roku. Wyzwolenie nastąpiło 17 listopada 1944 roku po zaciekłej walce między wspieranymi przez komunistów mieszkańcami miasta a siłami nazistowskimi.

Po wojnie miasto odzyskali komuniści, którzy też ustanowili nowy rząd na czele z Enverem Hodżą. Za jego czasów w mieście powstało wiele monumentalnych budowli w stylu tzw. gigantyzmu hodżańskiego. Rozwój był bardzo powolny. Pierwszy uniwersytet założono dopiero w 1957 roku. Tirana przez długie lata była jedynym dużym miastem Albanii i zarazem jej stolicą. Kraj zacofany gospodarczo i kulturalnie odbiegał od reszty Europy. Analfabetyzm sięgający ponad 90% sprawiał, że większość osób wykształconych i prawie cała gospodarka skupiała się w tym jednym dużym ośrodku miejskim.

Na przełomie lat 80-tych i 90-tych przez miasto przetoczyła się fala gwałtownych demonstracji, które ostatecznie doprowadziły do załamania się komunistycznego reżimu w 1991 roku. Dziś Tirana odstaje od reszty miast liczbą ludności, która przekracza 600 tysięcy mieszkańców. Kolejne po niej miasto Dures ma ich zaledwie 1/3 tej liczby. Miasto nie należy do miast bogatych architektonicznie nie tylko z uwagi na krótką historię, ale tez brak tendencji rozwojowych oraz liczne polityczne burze.

Głównym zabytkiem miasta jest meczet Etehem Bey z XVIII wieku stojący przy placu Skanderbega, w którego centrum znajduje się też pomnik Skanderbega. Obok meczetu przy placu można tez podziwiać tirańską operę oraz Muzeum Narodowe, a także kilka ciekawych budynków rządowych. Nieco dalej od centrum zostały jeszcze zachowane fragmenty dawnych murów starego miasta, nazywane Castle of Tirana. Ciekawy i wart obejrzenia jest również Plac Matki Teresy (Nene Tereza). Znajdują się przy nim najważniejsze szkoły Tirany – uniwersytet i politechnika, a także muzeum archeologiczne oraz akademia sztuk pięknych. Będąc w stolicy Albanii trzeba też zajrzeć do Muzeum Sztuki, w którym znajduje się galeria sztuki socrealistycznej. Bardziej nowoczesne atrakcje tego miasta to przede wszystkim wieża SkyTower, na szczycie której znajduje się kawiarnia umieszczona na obrotowej platformie. Z kawiarni można podziwiać panoramę miasta w promieniu 360 stopni. Poza klasycznym starym miastem z wąskimi, zatrutymi smogiem uliczkami zupełnie odmienny obraz tworzy Dzielnica Bloku. W mieście można też znaleźć wyjątkową dzielnicę dygnitarzy, do której dawniej nie mieli wstępu zwykli obywatele. Nekropolie reprezentuje cmentarz bohaterów a na nim pomnik Matki Albanii. Jest on usytuowany na zboczu góry z pięknym widokiem na miasto. Obecnie miasto jest jednym wielkim placem budowy. W okresie zaledwie 20 lat liczba ludności tego miasta wzrosła z 250 tysięcy do blisko 700 tysięcy, a to oznacza zapotrzebowanie na nowe osiedla mieszkaniowe i nowe miejsca pracy. Obok starych, rozpadających się budynków powstają nowoczesne apartamentowce i biurowce. Miasto jest też wypełnione doskonale zorganizowaną zielenią, zadbanymi parkami, w których miejsce komunistycznych pomników dziś zastąpiły piękne rzeźby i fontanny. Wiele z nich tworzy bulwary nad płynącą przez miasto rzeką Luaną. Wiele starych budynków wyremontowano i położono nowe elewacje, dzięki czemu miasto niewiele już swoim wyglądem odbiega od europejskich metropolii.

Wszystkie zdjęcia wykonano w czerwcu 2014 roku z okien jadącego autokaru.