Późnogotycki kościół pod wezwaniem Najświętszego Serca Jezusa w Białowicach, zbudowano w końcu XV lub na początku XVI wieku z wykorzystaniem murów starszej świątyni. W XVIII wieku został powiększony o zakrystię i kruchtę. Od  czasu reformacji do 1945 roku służył ewangelikom.

Świątynia jest budowlą murowaną z kamienia polnego, jednonawową z wyodrębnionym, węższym od nawy, trójbocznie zamkniętym prezbiterium i prostokątną w planie wieżą od zachodu. Prezbiterium wzmocniono grubymi przyporami z powodu założenia wewnątrz sklepienia sieciowego. Nawa przykryta była pierwotnie stropem drewnianym, obecny pochodzi z 1714 roku. Średniowieczną bryłę zniekształcają dziś znacznie powiększone w okresie nowożytnym okna oraz przystawiona do północnej ściany prezbiterium nowożytna zakrystia i kruchta przy nawie. We wnętrzu kościoła znajdują się renesansowe drewniane empory wykonane przez Martena Bisela w 1567 roku. Zachowała się również późnoromańska kamienna chrzcielnica z XIII wieku. Kościół otoczony jest XV-wiecznym kamiennym murem z bramą z 1711 roku.

Białowice są położone 15 km na północ od Żar.

Zdjęcia wykonano we wrześniu 2022 roku.