Pałac Radociny w Kowarach, zwany też Nowym Dworem został zbudowany w 1570 roku przez hrabiego Kaspara von Schaffgotscha, dla syna. Tym samym Radociny stały się siedzibą rodową jednej z gałęzi tego najpotężniejszego rodu w regionie. Pierwotnie był to renesansowy dwór, który został gruntownie przebudowany na pałac w XVII wieku. Powstała wówczas dwuskrzydłowa, dwu- i trzykondygnacyjna budowla murowany z cegły i otynkowana, z kwadratową czterokondygnacyjną wieżą, przy południowo-wschodniej elewacji. Całość nakryto dachami dwuspadowymi. Na szczególną uwagę zasługuje dawna loggia, w której w podcieniu po zamurowaniu umieszczono kartusz z herbem von Zedlizów. Na elewacjach zachowały się starannie wykonane, neorenesansowe i neogotyckie detale zdobnicze w postaci szczytów i obramień okiennych, które są wynikiem ostatniej przebudowy przeprowadzonej w 1913 roku. Wnętrza zachowały oryginalne sklepienia: w piwnicy kolebkowe i krzyżowe oraz na parterze, gdzie w najstarszej części dworu występują sklepienia kolebkowe z lunetami oraz krzyżowe o silnie zaznaczonych krawędziach. Na piętrze zachowały się stropy drewniane belkowe, odkryte, z profilowanymi belkami lub z tynkowaną podsufitką z fasetami. Pałac otacza niewielki park w stylu angielskim z około 1870 roku, prezentujący ciekawy układ z wieloma pomnikowymi drzewami. 

W rękach Schaffgostchów Kowary pozostały do wojny trzydziestoletniej, podczas której, w 1634 roku cesarz skonfiskował posiadłości Hansa Ulricha von Schaffgotscha, który oskarżony został o zdradę i wkrótce stracony. W 1639 roku dobra w Kowarach odkupił od Korony hrabia Hermann von Czernin. Do tej rodziny majątek należał do czasu wojen śląskich w XVIII wieku. W 1747 roku król pruski Fryderyk II odkupił majątek i sprzedał go następnie Kowarom. Rada miasta z powodu długów w jakie wpadło miasto, musiała w 1820 roku sprzedać majątek i tak dostał się on w ręce Titusa Kopischa. W 1826 roku posiadłość nabył Henryk von Reuss-Schleiz-Kostritz. W rękach rodziny von Reuss dobra pozostały do końca drugiej wojny światowej, ostatnim ich właścicielem był Heinrich Harry von Reuss.

Po wojnie w pałacu początkowo urządzono ośrodek wypoczynkowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych. W latach siedemdziesiątych XX wieku w budynku funkcjonowało sanatorium, a następnie pełnił on funkcję siedziby nadleśnictwa. W 1996 roku zabytek sprzedano osobie prywatnej. Obiekt niedostępny dla zwiedzających, można go zobaczyć tylko z zza ogrodzenia otaczającego pałac i park krajobrazowy.

Kowary są położone 15 km na południe od Jeleniej Góry, przy drodze nr 367 do Kamiennej Góry. Pałac usytuowany jest na północ od centrum Kowar, przy ul. Zamkowej 1.

Zdjęcia wykonano w maju 2024 roku.

  • Brama wjazdowa

  • Tyle widać zza bramy