Pierwotny gród na Wzgórzu Zamkowym w Lublinie wzniesiono w XI wieku. Całe założenie było drewniano-ziemne, a jedynym elementem murowanym była cylindryczna wieża istniejąca do dziś. Fundatorem prawdopodobnie był książę Bolesław Wstydliwy ale niektórzy badacze uważają, że powstała ona za panowania Władysława Jagiełły. Kolejnym elementem murowanym była wolno stojąca wieża na planie kwadratu, wzniesiona w kocu XIII wieku, na której fundamentach posadowiono później nawę kaplicy św. Trójcy. Za panowania Władysława Łokietka i Kazimierza Wielkiego rozpoczęto zastępowanie drewniano-ziemnych umocnień kamiennym murem. Zbudowano w tym okresie od strony północnej czworokątną basztę zwaną Żydowską. Wjazd do zamku znajdował się od strony zachodniej. W XVI wieku za panowania Zygmunta Starego nastąpiła przebudowa zamku w stylu renesansowym.

         Warownia mocno ucierpiała w latach 1648-57, kiedy dotknęły ją niszczące najazdy wojsk kozackich, moskiewskich, szwedzkich i węgierskich. Zdewastowany zamek nie podniósł się już z ruiny i został częściowo rozebrany. W latach 1823-26 na miejscu rozebranego zamku wzniesiono gmach  więzienny w stylu neogotyckim, który wchłonął cylindryczną wieżę i kaplicę. Dopiero w roku 1954, po pracach adaptacyjnych, oba te zabytki wyodrębniono, a w budynku więziennym urządzono muzeum.

         Lublin jest stolicą woj. lubelskiego, a zamek znajduje się w centrum miasta, na północny-wschód od starówki.

        Zdjęcia wykonano w marcu 2005 roku.