Zamek w Muszynie został zbudowany najprawdopodobniej na przełomie XIII i XIV wieku przez biskupów krakowskich na górze (527 m n.p.m.), na prawym brzegu Popradu.

         Założenie powstało na planie wydłużonego prostokąta o wymiarach 20 x 80 metrów. Składało się z prostokątnego korpusu i dwóch oskarpowanych, czworokątnych baszt, ustawionych symetrycznie od wschodu i zachodu. Baszta zachodnia miała charakter mieszkalny natomiast wschodnia pełniła funkcję bramy, do której prowadził drewniany most przerzucony nad fosą.

         Przed rokiem 1352 warownię odebrał biskupowi Janowi Muskacie król Władysław Łokietek. Za panowania Kazimierza Wielkiego warownia została rozbudowana. W 1391 roku została zwrócona biskupom przez Władysława Jagiełłę. W 1474 roku zamek został zniszczony przez węgierskie wojska pod dowództwem Tomasza Tarczaya. Na mocy zawartego układu z Maciejem Korwinem zamek został zwrócony i odbudowany przy wsparciu finansowym Węgrów. Po odbudowie zamek pełni rolę strażnicy natomiast biskupi starosta przenosi się do nowej siedziby u stóp wzgórza. Muszyna była własnością biskupów krakowskich do roku 1772 kiedy to wraz z całą Galicją znalazła się w zaborze austriackim. Od tego momentu nastąpił upadek warowni, która szybko zamieniła się w ruinę. Do dziś zachowały się resztki kamiennych murów przyziemia i czworobocznej wieży.

         Muszyna jest położona około 30 km na południowy-wschód od Starego Sącza, przy drodze nr 971 do Krynicy-Zdroju. Ruiny znajdują się na górze zwanej Baszta, na zachód od centrum miasta.

         Zdjęcia wykonano w lutym 2014 roku.

  • Wzgórze zamkowe Baszta

  • Ruiny zabudowy

  • Ruiny zabudowy

  • Wejście do lochu

  • Widok z baszty

  • Mur obronny

  • Baszta

  • Baszta