Gotycki zamek w Oporowie ufundował prawdopodobnie przed rokiem 1418, Mikołaj Oporowski, wojewoda łęczycki, choć Jan Długosz jako fundatora wymienia jego syna Władysława, biskupa włocławskiego i arcybiskupa gnieźnieńskiego. Warownia zbudowana z cegły na fundamentach z kamieni eratycznych, na planie prostokąta o wymiarach 25 x 30 m, znajduje się na niewielkim wzniesieniu okolonym fosą. Składa się ona z domu południowego, czworobocznej wieży i przelotu bramnego od strony zachodniej, północnego i wschodniego muru kurtynowego, w osi którego wznosi się wieża z kaplicą. Wewnątrz zabudowy znajduje się mały dziedziniec o wymiarach 15 x 20 m.

         Do XVII wieku, kiedy właścicielami zostali Tarnowscy, miasto z zamkiem stanowiło centrum klucza Oporowskich herbu Sulima. W 1657 roku zamek został spalony przez Szwedów.  Po Tarnowskich zamkiem władali, Sołłohubowie, za czasów których zyskał on barokowy wystrój, a po nich Korzeniowscy, Pociejowie, rodzina Orsettich i Karscy. Liczne przebudowy, głównie z XVII-XIX wieku w niewielkim stopniu zmieniły późnośredniowieczny charakter zamku. Jego wygląd obecny jest wynikiem remontu i regotyzacji przeprowadzanej od lat 50-tych XX wieku. W zamku mieści się muzeum zabytkowych wnętrz.

         Oporów jest położony ok 14 km na wschód od Kutna w kierunku na Żychlin. Zamek znajduje się w centrum miejscowości.

         Zdjęcia wykonano w sierpniu 2004 roku.

  • Skrzydło zachodnie z bramą wjazdową

  • Brama wjazdowa i moja żona

  • Narożnik południowo-zachodni

  • Skrzydło wschodnie z wieżą mieszczącą kaplicę

  • Skrzydło wschodnie z wieżą mieszczącą kaplicę

  • Kaplica w wieży

  • Kurtyna wschodnia z wieżą mieszczącą kaplicę

  • Narożnik północno-wschodni

  • Wieża skrzydła zachodniego

  • Komnaty zankowe

  • Komnaty zankowe

  • Komnaty zankowe

  • Dziedziniec

  • Mostek nad fosą