Gotycki zamek w Osieku powstał zapewne w drugiej połowie XIV wieku jako siedziba urzędnika krzyżackiego podporządkowanego komturowi ze Świecia. Zamek został rozebrany w końcu XVIII wieku. Pozostał z niego tylko kilkumetrowy fragment  muru. Brakuje danych pozwalających  na pełny opis zamku i jego przekształceń. 

         Było to najprawdopodobniej założenie nieregularne, wzniesione na fundamentach z kamieni eratycznych, zbliżone do trapezu, z bramą wysuniętą  z murów ku zachodowi. Nad bramą zamkową znajdowała się kaplica. Po wojnie trzynastoletniej w zamku ulokowano starostwo niegrodowe, które istniało do 1772 roku. W XVI wieku obiekt został przebudowany przez starostę osieckiego Adama Mikołaja Walewskiego na manierystyczną rezydencję. W XVII wieku rezydencja została zniszczona przez Szwedów co przyśpieszyło jej ruinę.

         Osiek jest położony 18 km na północny-zachód od Warlubia, przy drodze nr 214 do Skórcza. Ruiny znajdują się na północnym cyplu Jeziora Kałębie w zachodniej części wsi.

         Zdjęcia wykonano w październiku 2007 roku.