Pierwotny, renesansowy pałac w Piławie Dolnej został zbudowany w drugiej połowie XVI wieku. Obecna barokowa rezydencja pochodzi z XVIII wiecznej przebudowy. W 1810 roku budowla była restaurowana i częściowo przebudowana. 

Dwukondygnacyjny pałac jest trzyskrzydowym założeniem powstałym na planie prostokąta, nakryty był dachem mansardowym z oknami powiekowymi. Środkowe skrzydło, mieszczące portal wejściowy, było wyższe jedna kondygnację. W piwnicy zachowały się sklepienia kolebkowe. 

W 1725 roku jego właścicielem był Juliusz Sigismund won Seidlitz. W latach 1754-1802 dobra znajdowały się w rękach Carla Wilhelma von Tschirschky. W 1848 roku majątek przejął August Rupprecht, a następnie jego potomkowie do końca II wojny światowej. W latach 1748-49 w pałacu funkcjonowało seminarium pedagogiczne, a w 1765 roku odbył się tu pierwszy synod Braci Morawskich. W 1813 roku w pałacu mieszkał pruski minister, hrabia Karl August won Hardenberg, jeden z uczestników kongresu antynapoleońskiego w Dzierżoniowie.

Po 1945 roku znacjonalizowany obiekt był użytkowany w celach mieszkaniowych do 1981 roku, kiedy to opuściła go ostatnia rodzina. Miesiąc później rozpoczęło się jego rozkradanie, a następnie dewastacja i niszczenie, co w ostatnich latach doprowadziło go do kompletnej ruiny.

Piława Dolna jest położona 5 km na południe od Dzierżoniowa, przy drodze nr 382 do Ząbkowic Śląskich. Pałac znajduje się przy ulicy Krótkiej 2.

Zdjęcia wykonano w lipcu 2021 roku.