Renesansowy dwór obronny w Zebrzydowicach został wzniesiony na siedzibę rodową w połowie XVI wieku przez Zebrzydowskich herbu Radwan. Dwór miał kształt zbliżony do kwadratu. Od strony północnej broniły go dwie wieże ze strzelnicami.

         W 1599 roku marszałek wielki koronny Mikołaj Zebrzydowski przebudował założenie na szpital dla rannych żołnierzy i kalek oraz ustanowił fundację na jego utrzymanie. Po dziesięciu latach w 1611 roku, powodu źle prowadzonego szpitala przez miejscowego proboszcza, Zebrzydowski przekazał go sprowadzonym z Krakowa bonifratrom wraz z dworem i przyległymi włościami. Dobudowano wówczas drugi budynek, usytuowany od strony południowej, po czym na początku XVIII wieku powstał budynek klasztorny. Bracia pełnili tu posługę do pierwszego rozbioru Polski, kiedy to klasztor przejęły cywilne władze austriackie. Dopiero w 1839 roku dzięki zapisowi Elżbiety Wielopolskiej klasztor wraca do bonifratrów. W 1846 roku, w czasie rzezi galicyjskiej, klasztor i szpital uległy zniszczeniu. Po odzyskaniu niepodległości zakonnicy przystąpili do odbudowy zniszczonego klasztoru i szpitala, utworzono przychodnię niosącą bezpłatną pomoc dla miejscowej ludności. W 1938 roku utworzono filię szpitala dla umysłowo chorych. Podczas II wojny światowej Niemcy wcielili większość pracowników do wojska, przejęli majątek oraz zajęli większość klasztornych pomieszczeń na wojskowe kwatery. W maju 1942 roku Niemcy zlikwidowali oddział dla umysłowo chorych, których stracono w Oświęcimiu. Po zakończeniu wojny szpital przekształcono na oddział szpitala psychiatrycznego z Kobierzyna. W 1981 roku po podpisaniu umowy z Zarządem Głównym Caritasu utworzono Dom Pomocy Społecznej dla Dorosłych. Obecnie mieści się tu całodobowy dom opieki społecznej.

         Obecnie całość kompleksu ma kształt litery T, jedna z części budowli to dawny dwór obronny. Część starsza kwadratowa, od północy jest zakończona dwoma niskimi ryzalitami w formie baszt alkierzowych, podwyższonych po 1910 roku. Od strony południowej znajduje się dostawione skrzydło na planie prostokąta, z półkolistą absydą oraz mieszczącą klatkę schodową, kwadratową, czterokondygnacyjną wieżą zegarową. W starszej części znajdują się dwie duże sale, ze sklepieniem kolebkowym z lunetami. Wschodnia sala przeznaczone została na kaplicę. Na piętrze znajdują się trzy pomieszczenia, środkowe nakryte jest pułapem belkowanym, stanowiącym hall. Zachowało się tu kilka późnorenesansowych portali. Między parterem a piętrem znajduje się ciemny sklepiony kolebkowo korytarz z otworami strzelniczymi.

         Zebrzydowice są położone 2 km na północ od Kalwarii Zebrzydowskiej, przy drodze nr 953 do Skawiny.

         Zdjęcia wykonano we wrześniu 2010 roku.

  • Front budowli

  • Renesansowe okno i kartusz herbowy

  • Wieże alkierzowe

  • Dobudówka z wieżą

  • Wieża zegarowa

  • Elewacja zachodnia

  • Narożnik północno-zachodni

  • Wieże alkierzowe

  • Potężna przypora